Asset Publisher Asset Publisher

Skąd się bierze drewno

Zaspokojenie naszego zapotrzebowania na drewno i zapewnienie trwałości lasów nie są sprzecznymi interesami. Drewno w Polsce jest naturalnym bogactwem, które jest całkowicie odnawialne.

Gwarantuje to wielofunkcyjna, zrównoważona gospodarka leśna, prowadzona przez Lasy Państwowe, opiekujące się 77,5 proc. polskich lasów (największa w Unii Europejskiej organizacja zarządzająca lasami publicznymi).

Leśnicy pozyskują drewno w granicach wyznaczonych przez standardy ekologicznej gospodarki, badania naukowe i 10-letnie plany urządzenia lasu, zatwierdzane przez ministra środowiska – średnio do 55–60 proc. drewna, które przyrasta w lesie; cała reszta zwiększa zapas na pniu. Dlatego nasze zasoby drewna rosną z roku na rok i są już dwukrotnie większe niż pół wieku temu. Wynoszą 2,4 mld m sześc., w tym w Lasach Państwowych – blisko 1,9 mld m sześc., co czyni je piątymi co do wielkości w Europie. Kupując drewno lub produkty z drewna z Lasów Państwowych, mamy pewność, że surowiec został pozyskany w sposób niezagrażający przyrodzie.

Również zasobność drzewostanów w lasach zarządzanych przez PGL LP stale rośnie. W roku 1991 wynosiła 190 m sześc./ha, a 20 lat później, w 2011 r. – już 254 m sześc./ha. Według międzynarodowych statystyk polskie lasy zaliczają się pod tym względem do czołówki europejskiej, charakteryzując się ponaddwukrotnie wyższą przeciętną zasobnością niż pozostałe lasy Starego Kontynentu.

Stale rosnąca zasobność drzewostanów, a tym samym przyrastające zasoby drewna w Lasach Państwowych umożliwiają stopniowe zwiększanie jego pozyskania

Stale rosnąca zasobność drzewostanów, a tym samym przyrastające zasoby drewna w Lasach Państwowych umożliwiają stopniowe zwiększanie jego pozyskania.
 
Głównym dostawcą surowca na polski rynek są Lasy Państwowe, które pokrywają ponad 90 proc. zapotrzebowania krajowego przemysłu i mieszkańców. Aby zaspokoić rosnący popyt, leśnicy zwiększają pozyskanie drewna: od 1990 r. wzrosło ono przeszło dwukrotnie – do ponad 35 mln m sześc. Ponieważ jednocześnie rośnie powierzchnia lasów, a przede wszystkim ich zasobność, naukowcy oceniają, że Lasy Państwowe będą mogły zwiększyć pozyskanie drewna do 40 mln m sześc. w 2030 r. i 45 mln m sześc. w połowie stulecia.

Warto pamiętać, że przychody Lasów Państwowych w ponad 90 proc. pochodzą właśnie ze sprzedaży drewna. To zapewnia im samodzielność finansową i umożliwia wykonywanie licznych zadań na rzecz polskich lasów i ich użytkowników bez korzystania z pieniędzy podatników (inaczej niż w wielu innych krajach Europy).

Zwiększają się nie tylko nasze zasoby drewna, lecz także powierzchnia lasów. W połowie XX w. zajmowały nieco ponad jedną piątą obszaru Polski, a dziś już niewiele mniej niż jedną trzecią. Lasy Państwowe pozyskują drewno, ale w tym samym czasie odnawiają drzewostany i zalesiają dotychczasowe nieużytki. Co roku leśnicy sadzą aż 500 mln nowych drzew, czyli średnio… 57 tys. na godzinę.


Asset Publisher Asset Publisher

Zurück

Program Edukacji Leśnej Społeczeństwa

Program Edukacji Leśnej Społeczeństwa

Program Edukacji Leśnej Społeczeństwa

Dokument ten jest podstawą dla pracowników nadleśnictwa do realizacji zadań związanych z edukowaniem różnych grup wiekowych lokalnego społeczeństwa. Program sporządza się na 10 lat. Nasze Nadleśnictwo przystąpiło do sporządzenia tego dokumentu w zeszłym roku. Jest on jednym z elementów towarzyszących tworzeniu Planu Urządzenia Lasu. Oba ważne dokumenty będą podstawą naszych leśnych działań w latach 2021 -2030.

Aby uwzględnić potrzeby i trendy nowoczesnej edukacji społeczeństwa oraz skorzystać z bogatego doświadczenia i rozeznania w lokalnych środowiskach, do prac nad projektem Programu Edukacji zaprasza się miejscowych pedagogów, samorządowców zajmujących się tematyką edukacji przyrodniczej oraz przedstawicieli instytucji współpracujących z nadleśnictwami.

Zaprosiłam wraz z Nadleśniczym do prac w Komisji panie: Jolantę Sojkę – panią naczelnik Wydziału Promocji i Mediów w RDLP w Szczecinie, Małgorzatę Kozłowską - panią dyrektor Choszczeńskiego Domu Kultury, Agnieszkę Błoch - panią dyrektor Niepublicznego Przedszkola Ancymonek, Jadwigę Czyż - nauczycielkę w Zespole Szkół nr 2 w Choszcznie, Katarzynę Hejza - Konieczną  - nauczycielkę w Szkole Podstawowej w Reczu oraz Marię Gmerek - Maciuk  - panią inspektor w Wydziale Edukacji Starostwa Powiatowego w Choszcznie.

Ze względu na sytuację pandemiczną w naszym kraju spotykaliśmy się dwa razy, a nasze spotkania przybrały postać wideokonferencji. Każdy z uczestników mógł swobodnie zabrać głos i przekazać swoje uwagi. Na pierwszym spotkaniu przedstawiłam jako przewodniczącą Komisji informacje dotyczące: podsumowania działalności edukacyjnej Nadleśnictwa za miniony okres 2011-2020, metod prowadzenia działalności edukacyjnej, charakterystyki walorów edukacyjnych Nadleśnictwa, obiektów edukacji przyrodniczej Nadleśnictwa oraz innych podmiotów znajdujące się na naszym terenie oraz partnerów w edukacji leśnej. Uczestniczki podzieliły się swoimi pomysłami oraz sugestiami które zawarłam w protokole i które będą miały swoje odbicie w Programie Edukacji. Na drugim spotkaniu przedstawiłam uczestnikom projekt Programu Edukacji Leśnej Społeczeństwa i podjęliśmy dyskusję nad ostatecznym efektem naszej pracy.

Bardzo ciekawe są propozycje corocznych wspólnych spotkań w celu omówienia „polityki edukacyjnej na następny sezon”. Chcielibyśmy wykorzystać również obiekt jakim jest Choszczeński Dom Kultury, aby zaprezentować naszą działalność leśną. Zgodnie stwierdziliśmy, że do wspólnych zajęć i warsztatów edukacyjnych najlepiej jest zapraszać wszystkie grupy wiekowe, aby zajęcia były też okazją do integracji. Jak przystało na XXI wiek należy też zaangażować się w Social Media i wykorzystywać nowe techniki prowadzenia edukacji leśnej. Nadleśnictwo musi popracować nad materiałami promującymi naszą działalność i obiekty edukacji leśnej.

Dziękuję Paniom za uczestnictwo w pracach komisji,  cieszę się z owoców naszej pracy i życzę Nadleśnictwu i wszystkim sprzyjającym osobom, nie tylko w zakresie edukacji leśnej, dalszej współpracy w realizacji zamierzeń nowego Programu Edukacji Leśnej Społeczeństwa.

Tekst: Dagmara Haręźlak